Ang Pagbaligtad ni Trump sa Wind Power ay Sumisira sa Kinabukasan ng Malinis na Enerhiya
Muling pinatigil ng Trump administration ang sektor ng offshore wind energy sa pamamagitan ng pagkansela ng $679 milyon na pondo mula sa pederal na pamahalaan para sa dose-dosenang offshore na proyekto, ayon sa mga ulat kamakailan. Ang desisyong ito, na iniuugnay sa malawak na "pambansang seguridad," ay nagdulot ng malaking kawalang-katiyakan at nagtaas ng mga tanong tungkol sa kinabukasan ng industriya [1]. Kabilang sa mga apektadong proyekto ang halos tapos nang Revolution Wind farm, na nagkakahalaga ng $6.2 bilyon, pati na rin ang iba pa sa Rhode Island, New York, at Idaho. Sa kabila ng pagkakaroon ng kumpletong pederal na pag-apruba at malalaking pagsulong patungo sa pagkumpleto, biglaang pinatigil ang mga proyektong ito nang walang malinaw na paliwanag mula sa administrasyon [1].
Ang hakbang na ito ay nagdulot ng legal at politikal na pagtutol mula sa mga lider ng estado at mga energy developer, na nagsasabing ang aksyon ay nagpapahina sa kumpiyansa ng mga mamumuhunan at nagbabanta sa clean energy transition ng U.S. Nagbabala ang mga analyst na ang ganitong uri ng panghihimasok ng politika sa mga unang yugto ng pagbuo ng proyekto ay maaaring magdulot ng pangmatagalang epekto, lalo na sa pag-akit ng kapital sa renewable energy sector [1]. Binigyang-diin ni Michael Gerrard, direktor ng Sabin Center for Climate Change Law sa Columbia University, na ang desisyon ay nagpapadala ng malamig na mensahe: “Kung nakuha mo na lahat ng permit at gumastos ng bilyong dolyar, at kahit ganoon ay maaari pa ring itigil, sino pa ang magnanais na mag-invest?” [1].
Ang pagkansela ng mga proyektong ito ay hindi lamang naglalagay sa panganib ng libu-libong trabaho at bilyong halaga ng pamumuhunan sa malinis na enerhiya, kundi nagdudulot din ng panganib sa pagiging maaasahan ng grid sa Northeast, isang rehiyong lubos na umaasa sa renewable energy upang matugunan ang pangangailangan sa kuryente [1]. Ang offshore wind, partikular, ay isang mahalagang bahagi ng estratehiya ng U.S. upang bawasan ang carbon emissions at patatagin ang power grid. Inaasahan na ang mga proyektong ito ay magsusuplay ng kuryente sa daan-daang libong kabahayan at susuporta sa domestic manufacturing at mga union job. Ang biglaang pagbabago ng desisyon ay nagpapakita ng kahinaan ng sektor sa mga pagbabago sa politika at nagdudulot ng pangamba tungkol sa pangmatagalang katatagan ng U.S. clean energy market [1].
Ang desisyon ay dumating din sa panahong ang mas malawak na renewable energy sector ay nakakaranas ng malaking paglago. Ang wind at solar power ay bumubuo ng mahigit 40 porsyento ng output ng kuryente sa U.S. noong 2024, mula sa 28 porsyento halos dalawang dekada na ang nakalipas [2]. Ang paglago na ito ay dulot ng pababang gastos, mga insentibo mula sa gobyerno, at tumataas na demand para sa malinis na enerhiya, lalo na sa mga estado tulad ng Texas, na nangunguna sa parehong wind at solar production [2]. Gayunpaman, ang kakulangan ng tuloy-tuloy na suporta mula sa pederal na pamahalaan ay maaaring makahadlang sa karagdagang pag-unlad at magdulot ng pressure sa kakayahan ng industriya na lumago sa kinakailangang bilis.
Habang patuloy na tumataas ang empleyo sa renewable energy, may mga hamon sa tumpak na pagsukat ng workforce dahil sa pagkakaiba-iba ng mga pamamaraan ng pagkuha ng datos. Halimbawa, ang Bureau of Labor Statistics at Department of Energy ay may malaking pagkakaiba sa kanilang pagtataya ng mga trabaho sa sektor. Iniulat ng Department of Energy na mayroong 125,000 trabaho sa wind industry noong 2022, kumpara sa 8,000 lamang ayon sa BLS, na nagpapakita ng pangangailangan para sa mas komprehensibo at standardized na datos [2]. Habang inaasahang tataas ang demand sa kuryente sa mga susunod na taon, na pinapalakas ng AI, mga data center, at electrification, ang pagtiyak ng sapat na sanay na lakas-paggawa ay magiging kritikal upang suportahan ang pagpapalawak ng renewable energy infrastructure [2].
Source:
